Federico Di Cicilia

Ο Federico Di Cicilia γεννήθηκε το 1973 στο Avellino και ζει στην Irpinia. Υπήρξε μαθητής των Giuseppe De Santis, Florestano Vancini, Ugo Pirro, Franco Di Giacomo, Giuseppe Ferrara, Gianfranco Pannone, Leo Benvenuti. Το 1996 γύρισε το «La grande casee», ένα ντοκιμαντέρ για τις συνέπειες του σεισμού στην Ιρπίνια, το οποίο βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαλέρνο. Το 1997 υπήρξε βοηθός σκηνοθέτη στην ταινία «Rehearsals of war» (πρωτότυπος τίτλος: «Teatro di guerra») του Mario Martone. Το 1998 γύρισε το «C’era una volta la valigia di cartone», ντοκιμαντέρ διαγωνιζόμενο στο «Sacher Festival» της Ρώμης και νικητήριο στο Φεστιβάλ της Alta Marca Anconetana. Την ίδια χρονιά ο Φεντερίκο αποφοίτησε από το NUCT και υπήρξε βοηθός σκηνοθέτη στην ταινία «The dinner» (πρωτότυπος τίτλος: «La cena») του Έτορε Σκόλα. Το 1999 γύρισε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία «Scritte d’amore». Το 2001 έγραψε, σκηνοθέτησε και ερμήνευσε το «Un altr’anno e poi cresco», μια ταινία με τους Paola Cortellesi και Novello Novelli, που διαγωνίστηκε στα Φεστιβάλ Annecy, Villerupt και Montecarlo και βραβεύτηκε με το Βραβείο Νέου Κοινού στο Παρίσι. Το 2003 γύρισε ακόμη ένα ντοκιμαντέρ: «Stefania senza cognome», το οποίο κέρδισε το Βραβείο Κριτικών στο Φεστιβάλ της Alta Marca Anconetana και προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Ιταλικού πολιτισμού στη Μαδρίτη. Το 2012 ξεκίνησε το έργο του «Invisible». Το 2015 γύρισε το «Irpinia, mon amour», ένα επεισοδιακό ντοκιμαντέρ για την Ιρπίνια. Το 2021 ολοκληρώνει την μεγάλη ταινία «Invisible» με τους Nello Mascia, Massimiliano Gallo και Renato Carpentieri. Από το 2023 έως τις αρχές του 2024 γύρισε και ολοκλήρωσε το ντοκιμαντέρ για τους μετανάστες «Για πάντα και πάντα».