Περίληψη:

Κατά την απώλεια της προσπάθειάς της να περάσει στην άλλη πλευρά, μια παθιασμένη γυναίκα βιώνει τη σύγχυσή της σε έναν πλωτό γερανό. Η μετάβαση. Το ρίγος. Η απώλεια. Το φως της ημέρας σύντομα σκοτεινιάζει... Το άγνωστο που έρχεται και η απόφαση που πρέπει να ληφθεί για γυρίσει σελίδα και να αφήσει την προηγούμενη κατάσταση. Μια αγνή επιθυμία για αυτο-απελευθέρωση από τις κακοποιητικές συμπεριφορές του σπειροειδούς παρελθόντος, συσσωρευμένες αναμνήσεις και ένας μαύρος σκύλος που φοβάται να αφήσει την ασφάλεια του σκάφους· το καταφύγιό του από την προηγούμενη βία της ζωής έχει γίνει τώρα η νέα του φυλακή.

Μια ενδιάμεση κατάσταση που αναβιώνετε ξανά και ξανά...

Αλλαγές μεταξύ κόκκινων και μαύρων διαθέσεων. Τα πλαίσια της αναρχίας παραδίδονται στις τελευταίες σταγόνες του ρομαντισμού που έχει απομείνει.

«[...] όταν ο μεγάλος πόλεμος ήρθε στο τσίρκο, οι “μαϊμούδες” είχαν ξεχάσει πως να είναι ο εαυτός τους, και τότε, δε μπορούσαν να σκαρφαλώσουν, ούτε να κρεμαστούν, ούτε οτιδήποτε άλλο [...]»

Και απ’ ότι φαίνεται, μάλλον το μεγαλύτερο εμπόδιο αυτής της ποθητής ελευθερίας, της αποχώρησης από μια κατάσταση, του σκύλου που περνάει στη στεριά, είναι αυτές οι μαϊμούδες που παίζουν με το μυαλό και τα κρεμμύδια μας.