ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Μια ιστορία όπως τόσες και τόσες ιστορίες ανθρώπων της διπλανής πόρτας που αγωνίζονται και προχωρούν ξεπερνώντας εμπόδια. Μνήμες σαν αυτές της κυρίας Μαρίας μας ταξιδεύουν στο χθες, παγώνουν για λίγο τον πολύτιμο και ανελέητο συνάμα χρόνο και μας δίνουν την ευκαιρία να γνωρίσουμε τον εαυτό μας μέσα από τον άλλο ή να αναγνωρίσουμε τους άλλους μέσα στον εαυτό μας, αφού, όλοι τελικά είμαστε φτιαγμένοι από τα ίδια υλικά. Σε μια εποχή που η τάση είναι η ιστορία να απομονώνεται από το πλαίσιο που ανήκει, δύο μαθητές και μία μαθήτρια της Γ’ τάξης του ΕΠΑ.Λ ΚΑΡΥΣΤΟΥ, προσπαθούν να τοποθετήσουν την ιστορία που τους κατατίθεται μέσα στην εποχή της, να ανακαλύψουν αν και κατά πόσο διέφερε να είναι κάποιος έφηβος πριν από 60 χρόνια αλλά και τι είναι αυτό που ωθεί έναν άνθρωπο να ξανακαθίσει στα θρανία, όντας πια στη δεύτερη νιότη του. Η κα Μαρία, που περνάει τα απογεύματα της σπουδάζοντας Υποκριτική, εξομολογείται «αμαρτίες» που ίσως να μην υπήρξαν ποτέ, φωτίζει τις αξίες του τότε, μοιράζεται σκέψεις και συναισθήματα και τελικά μας «διδάσκει» με το παράδειγμα της ζωής της να μην τα παρατάμε στα δύσκολα. Έρχεται να προσθέσει ακόμη περισσότερα χρόνια ιστορίας στα χιλιάδες που ήδη κουβαλάμε όλοι μας και μας βοηθάει να διαμορφώσουμε ένα κοινό, αισιόδοξο «σήμερα». Πηγή αστείρευτης έμπνευσης και οδηγός στο ταξίδι της ενηλικίωσης της νέας γενιάς, η ακόμα πιο νέα και γεμάτη όρεξη για δημιουργία γενιά, που ούτε ξεχνάει, ούτε μασάει τα λόγια της (όπως θα ακούσετε)!             

*Περιλαμβάνεται απόσπασμα από την πρόβα του θεατρικού έργου «Η Επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα» του Ζοέλ Πομμερά από τους σπουδαστές του ΙΕΚ ΚΑΡΥΣΤΟΥ, κα Μαρία Πολυμέρου και κο Παντελή Εμμανουήλ.