Κάζοβαρ – Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Περιγραφή

Μια πόλη – χώρα, μέσα στην οποία εξ ορισμού συνυπάρχουν οι «χυδαίοι», οι «αδύνατοι» και οι «φαέθοντες» και όπου ο ποιητής «ως πρώτος και έσχατος άνθρωπος» προσεγγίζει τα γεγονότα και προσπαθεί να ερμηνεύσει κάποιες απ’ τις ανθρώπινες συμπεριφορές, είναι η ΚΑΖΟΒΑΡ, έτσι όπως την παρουσιάζει στην ομώνυμη ποιητική του συλλογή (σύνθεση), που βγήκε για πρώτη φορά σε βιβλίο το 1987 κάνοντας δύο εκδόσεις απ’ τον «Φιλιππότη», ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης. Κατά δήλωσή του, τότε.

Το ίδιο επαναλαμβάνει και σήμερα, 27 χρόνια αργότερα, με την ευκαιρία της Γ΄ έκδοσής της, που έγινε ύστερα από επίμονες προτροπές φίλων του, απ’ την «Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης – Πυξίδα της Πόλης», με ζωγραφικά ανάγλυφα του σφαιρικού καλλιτέχνη Γιάννη Π. Μαρκαντωνάκη, που έκαμε και το εξώφυλλο.

Μαζί με τη διευκρίνιση, ωστόσο, ότι -αν και ο πειρασμός για «δυναμικές» παρεμβάσεις ήταν μεγάλος- μικρές ήταν οι αλλαγές που έκαμε στα πάντα επίκαιρα, κατά κοινήν ομολογία, ποιήματα της «πόλης» του.

«Μη φοβηθείτε,/ όσοι ξέρετε από δάκρυα», μας λέει στο τελευταίο ποίημά του με τίτλο «Θα ’ρθει καιρός», ο ποιητής: «Όσοι ξέρετε από δάκρυα,/ μη φοβηθείτε για την όποια άλωση./ Μην τρομάξετε για την απουσία των χελιδονιών./ Μην κλάψετε για τα πένθιμα φακιόλια των τραγουδιών./ Θα ’ρθει η άνοιξη/ και θα επιστρέψουν τα χελιδόνια./ Θα ’ρθει καιρός,/ που τα τραγούδια θα γίνουν αναστάσιμα./ Μη φοβηθείτε,/ όσοι ξέρετε από δάκρυα…».

Ωστόσο, μέσα στην ΚΑΖΟΒΑΡ που διακρίνεται σαν ποιητικό αποτέλεσμα «για την επικολυρική χροιά του, το σπονδυλωτό της κατασκευής του και μια έντονη θεατρικότητα», έχουν γίνει πολλά και διάφορα, που καταγράφονται σε 40 (σαράντα) ποιήματα (χωρίς να υπολογιστούν άλλα 3 (τρία) που λειτουργούν αντί προλόγου τα δύο πρώτα και σε θέση επιλόγου το τρίτο) κατά την «εμφάνιση των χυδαίων», την «απολογία των αδυνάτων» και στο «ημερολόγιο του Φαέθοντα».

«Μια ποίηση λυρική με συμβολισμούς – σύμβολα και προπαντός με έντονο το κοινωνικό στοιχείο και τον κοινωνικό προβληματισμό του ίδιου του ποιητή», είναι εν τέλει η ποίηση του Κακατσάκη, έχει γράψει σχολιάζοντας την «ΚΑΖΟΒΑΡ» ο Κώστας Παππάς…

Ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης γεννήθηκε στο Νίππος Χανίων από γονείς αγρότες το 1948. Είναι απόφοιτος της Μαρασλείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας, σπούδασε στην Πάντειο Σχολή και μετεκπαιδεύτηκε στις Επιστήμες της Αγωγής. Εργάστηκε επί 3 χρόνια ως παιδαγωγός στα Ιδρύματα του μακαριστού μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίου Γαλανάκη και 36 ως δάσκαλος και διευθυντής Σχολείου. Από τα μέσα της 10ετίας του 1970, είναι συνεργάτης της εφημερίδας «Χανιώτικα νέα». Ασχολήθηκε, επί περίπου μια 20ετία, με τον συνδικαλισμό κι εξακολουθεί ν’ ασχολείται εδώ και 45 χρόνια με θέματα πολιτισμού και παράδοσης. Η ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία άρχισε στα πρώτα γυμνασιακά του χρόνια. Συμμετέχει σε διάφορους φορείς και ενώσεις πολιτισμού και είναι, μεταξύ άλλων, μέλος της Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών Χανίων, της Παγκρήτιας Δημοσιογραφικής Ένωσης και της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.

Εκτός από την «ΚΑΖΟΒΑΡ» έχουν κυκλοφορήσει επίσης σε βιβλία οι ποιητικές του συλλογές «Τα άλογα του χρόνου» και «Όταν γίνεις ποίημα», όπως και τα πεζά του «Τα γράμματα της Παναγίας» και «Στα πεταχτά – Επιλογή από το 2012» (χρονογραφήματα στα «Χανιώτικα νέα»).