Περίληψη:

Ο Πύργος της Μαριάννας – ένα από τα λίγα πυργόσπιτα της υπαίθρου της Λέσβου που σώζεται ακόμα – ένα σπάνιο δείγμα παραδοσιακής λαϊκής αρχιτεκτονικής, στέκει ακόμα με τόλμη, «ζωσμένο» στη φθορά της εγκατάλειψης και του χρόνου. Τρεις επισκέψεις στον Πύργο δίνουν έμφαση σε θέματα μνήμης και διαχείρισης της τοπικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Μέσα από τα μάτια των επισκεπτών, ο Πύργος εμφανίζεται ως σύμβολο γύρω από το οποίο οργανώνονται πολλαπλά νοήματα σχετικά με την οικειότητα, τις συγγενικές σχέσεις, την εορταστική κοινωνικότητα, τη φιλία, τον θάνατο και την ίδια τη ζωή.